நடந்து முடிந்த 16-வது நாடாளுமன்றத் தேர்தல் பலருக்கும் பலவிதமான எண்ணங்களை உருவாக்கியிருக்கலாம், நானும் விதிவிலக்கல்லவே.. என் மனதில் சிதறலாகத் தோன்றிய எண்ணங்களை சற்றே சரி செய்து இந்தப் பதிவில் எழுதியிருக்கிறேன், நிச்சயாமக ஒரு கோர்வையாக இருக்காது. எண்ணங்கள் பெரும்பாலும் கோர்வையாக இருக்காது அல்லவா? அதனால அட்ஜஸ்ட் பண்ணி படிச்சிக்கோங்க... (ஆமா, எத்தன பேரு இந்த பிளாக்க படிக்கறாங்கனுலாம் கேக்கக்கூடாது சரியா...)
இந்தியாவில் மொத்தம் 543 பாராளுமன்றத் தொகுதிகள் இருக்கின்றன. இதில் ஒரு கட்சி மத்தியில் ஆட்சி அமைக்கவேண்டுமானால் அதற்கு (மொத்த தொகுதிகள்)/2 + 1 இடங்களைப் பெறவேண்டும். 1984-ல் இராஜீவ் காந்தியின் ஆட்சிக்குப்பிறகு இந்தியாவில் இன்றுவரை தனிப்பெரும்பான்மையுடன் எந்தக் கட்சியும் ஆட்சி அமைக்கவில்லை. (1984-ல் இந்திராகாந்தியின் படுகொலையின் அனுதாப அலையும், இராஜீவ் காந்திக்கு இயல்பாகவே அமைந்திருந்த மக்கள் வசீகர தன்மையும் இணைந்து 414 இடங்களில் காங்கிரஸ் வெற்றி பெற்று ஆட்சி அமைத்தது.) இந்த முறை 30 வருடங்களுக்குப் பிறகு அதுபோன்றதொரு தனிப்பெரும்பான்மையுடன் முதல் முறையாக காங்கிரஸ் அல்லாத ஒரு கட்சி (பாஜக) மத்தியில் ஆட்சியமைக்கவுள்ளது. இதற்கு எந்த அனுதாப அலையும் காரணம் இல்லையென்றாலும், மக்களுக்கு காங்கிரஸின் மீதிருந்த கோபமும், நரேந்திர மோடியின் மக்கள் வசீகரத் தன்மையும் இணைந்து அதை நிறைவேற்றியுள்ளது. பாஜக சார்பில் அத்வானி பிரதம வேட்பாளராக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தால் இதுபோன்றதொரு வெற்றி சாத்தியமா என்பது கூட கேள்விக்குறிதான்.
நரேந்திர மோடியையும் சாதாரணமாக சொல்வதற்கில்லை, இந்த வெற்றிக்காக உண்மையில் மிகவும் பாடுபட்டிருக்கிறார். (மோடி எப்படிப்பட்ட மனிதர், மதவாதியா, என்பற்குள் எல்லாம் நான் வரவில்லை.) இதுவரை நீங்களும், நானும் அறிந்தவரையில் இந்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் நாடு முழுவதும் சுற்றிச் சுழன்று அதிகமாகப் பிரச்சாரம் செய்தவர் மோடியே என்று செய்தித்தாள்களும், தொலைக்காட்சிகளும் சான்று தருகின்றன. தமிழ்நாட்டில் பெரிய வாக்கு வங்கி இல்லாத நிலையிலும் கூட பல முறை பிரச்சாரத்திற்காக மோடி வந்துள்ளார் என்றால் பாஜக-வின் வாக்குவங்கிகளாக, கோட்டைகளாக இருக்கும் மற்ற மாநிலங்களில் எத்தனைமுறை சென்றிருப்பார் என்று நீங்களே எண்ணிக் கொள்ளுங்கள்.
சரி நாடுமுழுவதுமான தேர்தல் நிலவரத்திற்கு வருவோம்:
இந்தியாவின் பிரதமரை முடிவுசெய்யும் மாநிலங்கள் என்று 6 மாநிலங்களை சொல்லலாம் [அடைப்புக்குள் (மாநிலத்தின் மொத்த நாடாளுமன்றதொகுதிகள் - பாஜக வெற்றிபெற்ற தொகுதிகள்)] அவை உத்திரப்பிரதேசம்(80-71), மாகாராஷ்டிரா(48-23), ஆந்திரப்பிரதேசம்(42-4), மேற்குவங்காளம்(42-2), பீகார்(40-22), தமிழ்நாடு(39-1) மொத்தம்(291-123). ஆம், நீங்கள் கிட்டத்தட்ட இந்த 6 மாநிலங்களிலிருந்து மட்டுமே பாஜக அதன் மொத்த இடங்களில் கிட்டத்தட்ட 40% இடங்களைப் பெற்றுள்ளது.
பாஜக கோவா(2), இமாச்சலப் பிரதேசம்(4), இராஜஸ்தான்(25), குஜராத்(26), உத்ராகண்ட்(5), சண்டிகர்(1), தாத்ரா ஹவேலி(1), டாமன் டையூ(1), டெல்லி(7), அந்தமான் நிக்கோபார்(1) ஆகிய மாநிலங்களில் மொத்த இடங்களையும் கைப்பற்றியுள்ளது. கேரளாவில் மட்டும் இன்றுவரை(ஆம், இன்றுவரை கேரளாவிலுள்ள எந்த நாடளுமன்றத் தொகுதியிலும், எப்போது நடந்த தேர்தலிலும். இந்தமுறை தொடக்கத்தில் திருவனந்தபுரத்தில் பாஜக வேட்பாளருக்கும் சசிதரூருக்கும் ஆரம்பத்தில் இருந்து இழுபறி இருந்தாலும் கடைசியில் சசிதரூர் வென்றுவிட்டார்) பாஜக தனது கணக்கைத் தொடங்கவில்லை.
டெல்லிக்கு நடந்த மாநிலத்தேர்தலில் சிறப்பாக செயல்பட்டு நல்ல எண்ணிக்கையில் இடங்களைப்பெற்ற பாஜக அதை அப்படியே முன்னேற்றி டெல்லியின் மொத்த 7 இடங்களையும் கைப்பற்றி ஆம் ஆத்மி கட்சிக்கு அதிர்ச்சி வைத்தியம் அளித்தது. மொத்தம் 4 இடங்களைப் பெற்றுள்ள ஆம் ஆத்மி கட்சி 4-ம் பஞ்சாபிலிருந்தே பெற்றுள்ளது, ஆச்சர்யப்படும் வகையில் டெல்லியில் மாநில ஆட்சியைப் பிடிக்கும் வரை சென்ற ஆம் ஆத்மி அங்கு ஒரு இடத்தைக்கூட பிடிக்கவில்லை.
நம்பினால் நம்புங்கள் இந்தியாவிலேயே தற்போது 3-வது பெரிய கட்சி(எம்பி-களின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில்) அதிமுகதான். ஆம்,
பாஜக - 283 (கூட்டணி கட்சிகளின் இடங்களில்லாமல்)
காங் - 44 (கூட்டணி கட்சிகளின் இடங்களில்லாமல்)
அதிமுக - 37திரிணமுல் காங். - 34
இத்தனைக்கும் அதிமுக தேசிய கட்சி இல்லை ஒரு மாநிலக் கட்சிதான். (இந்தியாவின் தேசிய கட்சிகளாக அங்கீகாரம் பெற்றவை காங்கிரஸ், பாஜக, தேசியவாத காங்கிரஸ், பகுஜன் சமாஜ், மார்க்சிஸ்ட் மற்றும் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் ஆகியவை மட்டுமே). தேசிய கட்சிகளில் ஒன்றான பகுஜன் சமாஜ் இந்தமுறை ஒரு இடத்தில் கூட வெற்றிபெறவில்லை. ஒன்று மட்டும் தெளிவு என்னதான் நாடு முழுவதும் மோடி அலையடித்தாலும் தமிழ்நாடு, கேரளா போன்ற மாநிலங்களை அது ஒரு சிறிதும் பாதிக்கவில்லை. பாஜக தென் மாநிலங்களில் தனது இருப்பை இன்னும் நிலைபடுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.
தேசிய அளவில் முக்கியத் தலைவர்களான ஜஸ்வந்த்சிங், கபில்சிபல், அருண் ஜேட்லி, அரவிந்த் கேஜ்ரிவால் போன்றோரின் தோல்வி பலருக்கும் அதிர்ச்சியாகத்தான் இருந்தது.
தமிழ்நாடு:
பெரும்பாலான கருத்துக் கணிப்புகளையெல்லாம் தவிடுபொடியாக்கி அதிமுக மொத்தமுள்ள 39 இடங்களில் 37 கைப்பற்றி விஸ்வரூப வெற்றி பெற்றுள்ளது, அதுவும் கூட்டணி ஏதும் இன்றி தனியாகவே. பெரும்பாலான தொகுதிகளில் திமுகதான் இரண்டாவது இடம் அதுவும் முதல் இடத்தைப்போல 3/4 பங்கு வாக்குகளைப் பெற்றுள்ளது. இருந்தாலும் எந்தவொரு தொகுதியிலுமே வெற்றி பெறாமல் பூச்சியமாகிப்போனது துரதிஷ்டம் தான். தமிழ்நாட்டில் ஆம் ஆத்மி கட்சி ஒரு சிறு சலனத்தையாவது ஏற்படுத்தும் என்று எதிர்பார்த்தேன் கூடங்குளம் உதயகுமார் கூட ஒன்றும் செய்யமுடியவில்லையே வருத்தமாகத்தான் இருக்கிறது. பதிவான மொத்த வாக்குகளில் 1-4% வாக்குகளையாவது பெறுவார்கள் என்று எதிர்பார்த்தேன் ஆனால் 0.5% உடன் திருப்தி அடைந்துவிட்டது. பராவாயில்லை கட்சியின் முதல் நாடாளுமன்றத்தேர்தல் தானே.
கட்சி ஆரம்பித்த சில வருடங்களிலேயே திமுக-வையும் விஞ்சி தமிழ்நாட்டில் எதிர்கட்சி என்கிற நிலை வரை உயர்ந்த தேமுதிக அதை சரியாக பயன்படுத்தவில்லை. போதாத குறைக்கு 6 கட்சிகளுடன் பாஜக போன்ற தேசியகட்சிகளுடன் கூட்டணியில் இருந்தாலும் அதன் வாக்கு வங்கி பாதியாக சரிந்துவிட்டது.
நானறிந்த வரையில் ராமசுப்பு நல்ல மனிதர். சில மாதங்களுக்கு முன்பு கூட செய்திதாள்களில் எல்லாம் பாராளுமன்றத்தில் மிகச் சிறப்பாக செயல்பட்டோருக்கு விருது வழங்கப்பட்டதைக் குறித்தான செய்திகள் வந்திருந்தன. அதில் ராமசுப்பு அவர்கள் 1000 மேற்பட்ட கேள்விகள் கேட்டதற்காகவும் பாராளுமன்ற வருகை அதிகம் இருந்ததற்காகவும் விருதுகூட வாங்கினார் என்று குறிப்பிட்டிருந்தது.. ஆனால் இதே நெல்லையில் 2009 தேர்தலில் 2,74,000+ வாக்குகள் பெற்றவருக்கு இந்தத் தேர்தலில் நாம் தந்திருப்பது வெறும் 64,000+ வாக்குகள், 4ல் ஒரு பங்கு கூட கிடையாது. என்ன சொல்வது?
என்று நம் மக்கள் தங்கள் கட்சி அடையாளலங்களைத் தாண்டி நல்ல மனிதரை ஆதரிக்கத் தொடங்குகிறார்களோ அன்று தான் விடியும்.
நோட்டா:
இந்தமுறை தமிழகத்தின் பல தொகுதிகளிலும் 3-வது இடத்தைப் நோட்டா பிடத்துவிட்டது. நீலகிரியில் நோட்டா மட்டும் 40,000+ வாக்குகளை அள்ளிக் குவித்துள்ளது. மக்களிடம் நல்ல விழிப்புணர்வு வந்தவிட்டதைத்தான் இது காட்டுகிறது. ஆனாலும் நோட்டா முதல் இடத்தைப் பிடித்தாலும் இரண்டாவதாக வரும் வேட்பாளர் நாடளுமன்ற உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுக்கப் படுவார் என்கிற தேர்தல் ஆணையத்தின் முடிவுதான் குழப்பமாகவே இருக்கிறது. பாதிபேர் இதனாலே "யாரையும் புடிக்கிலனு நோட்டாவுல போட்டு என்னா புண்ணியம், எப்படியும் திரும்பவும் ஒரு ஃப்ராடுதான் வருவான்னா நான் வோட்டு போடாமலே இருப்பனே" என்கிறார்கள் அவர்கள் சொல்வதும் சரியாகத்தான் படுகிறது.
30 வருடங்களுக்கு பிறகு எதிர்கட்சி இல்லாத( = சக்திவாய்ந்த - ஒரு தனியான) ஒரு பாராளுமன்ற அமைச்சரவை இதுதான். ஆளும் கட்சி நினைத்ததை செய்யலாம், அவர்கள் நல்லதே நினைக்கவேண்டும் என்பதே நம் பிராரத்தனை.
எண்ணிய முடிதல் வேண்டும்; நல்லவே எண்ணல் வேண்டும் - பாரதி
